A escritora Luísa Villalta foi elixida este xoves protagonistas das Letras Galegas 2024. "Poeta, ensaísta, do mundo do teatro e da música", subliñou o presidente da Real Academia Galega, Víctor Fernández Freixanes.

O pleno da RAG elixiu hoxe a Villalta (A Coruña, 1957-2004) como protagonista do próximo ano fronte ás opcións da poesía popular -personificada en Adolfina e Rosa Casás Rama (cantareiras e pandeireteiras) e Florencio 'ou cego dúas Vilares'- e Antón Tovar.

 Nacida o 15 de xullo de 1957 na Coruña, Luísa Villalta deixou unha pegada importante na literatura galega desde a publicación da súa obra teatral 'Concerto para un home só' ata o seu poemario 'En concreto', que foi premiado pouco antes do seu falecemento en 2004.

Villalta, que estudou no desaparecido colexio das Josefinas e no instituto Eusebio da Guarda da Coruña, foi titulada superior en violín e formou parte da Orquestra de Santiago de Compostela e da Nova Orquestra de Galicia, pero decidiu dedicarse á docencia, licenciándose na Universidade de Santiago de Compostela na subsección Galego-Portugués e, posteriormente, en Hispánicas.

A escritora compaxinou o seu labor como profesora de Lingua e Literatura Galega en diferentes institutos de Oleiros, Ferrol e Sada coa súa andaina literaria, que a levou a amar as letras e, sobre todo, a poesía, publicando o seu primeiro poemario 'Música reservada' en 1991.

Con 'Ruído', publicado en 1995, confirmouse como autora de referencia das letras galegas daquel momento, cando tamén saíu á luz 'Rota ao interior do ollo', á que máis tarde se uniu ‘Papagaio’, un poemario que levaba o nome do que foi tradicionalmente o barrio dedicado á prostitución na Coruña, que foi fotografado por Maribel Longueira.

A Coruña, o seu lugar de nacemento, á que chamaba 'Cidade Alta', sempre estivo presente nas súas obras, como na última que publicou, 'En concreto', coa que gañou o XII Premio de Poesía Espiral Maior e que tiña planeado presentar en agosto na Feira do Libro, pero faleceu en marzo de forma repentina por mor dunha meninxite, cando tiña 46 anos.

A súa obra poética editada complétase con ‘As palabras ingrávidas’, unha edición facisimilar do poemario que Villalta estaba a realizar nun calendario poético do 2004 da casa lusa Assírio&Alvim, e Armando Requeixo encargouse da súa publicación cando a poetisa xa falecera.

Pero máis aló da poesía, Luísa Villalta tamén foi dramaturga, con obras como 'O representante' ou 'Os doces anos da guerra' e traducións de Pier Paolo Pasolini ou Maquiavelo.

A súa paixón pola música, ademais de na poesía, estivo presente na súa obra narrativa, como en 'Silencio, ensaiamos', formada por once historias, e tamén mostrou a súa visión da vida como un xogo en ‘Teoría de xogos’.

A homenaxeada no Día das Letras Galegas 2024 colaborou en diferentes medios informativos como ‘Luzes de Galicia’ ou ‘A trabe de ouro’, nos que plasmou a súa opinión, sempre marcada polo humor, a ironía e unha clara vontade de intervención para estimular unha reflexión crítica.

Villalta, que se achegou en distintas ocasións á obra de Álvaro Cunqueiro, tamén destacou como ensaísta coas publicacións de 'O don Hamlet de Cunqueiro: unha ecuación teatral', 'O outro lado dá música, a poesía: relación entre ambas as partes na historia da literatura galega' e ‘O outro lado da música, a poesía’, no que ofrece unha relectura das letras galegas desde a súa relación coa música do medievo aos tempos das Irmandades da Fala.